yakamoz güzeli

İlk bakışta kocaman bir kara delik gibi gözükür sessizlik. Kimisi için korku, kimisi için, kaçış yöntemi kimisi için kendisiyle baş başa kalmak. Sessizlik bazen bir huzurun ifadesidir; bazen bastırılmış bir çığlık kadar gürültülüdür.  Sessizlik aslında o kadar çok şey anlatır ki anlayabilene. Gürültülü bir kavganın ardından aniden çöken sessizlik, çoğu zaman söylenemeyenlerin bir tercümesidir. Bir bakış, bir iç çekiş, kaçırılan gözler... Bazı zamanlarda hissettikleri ağır gelir insana. O kadar ağır gelir ki sessizliğe gömülmekten başka çare bulamaz. İşte o anlarda, dünya gürültüsünü unutur. Zaman yavaşlar. İnsan, kendine döner. Ve fark eder ki, bazı hisler yalnızca sessizliğin içinde yaşanmalı. Sessizliğin içinde yankılanan duygular tuhaftır. Kimi zaman içimizi saran bir huzur olarak belirir. Dünya ağır aksak ilerlerken, biz sadece nefes alırız. Hiçbir şey yapmadan, yalnızca var oluruz. Bu anlarda hissettiğimiz şey, belki de yaşamın en saf hâlidir. Ama her sessizlik huzur taşı...

  Bilirim gülersek beraber, hepsi çözülür.-Nilipek/Beraber Belki  bir  gün  bu  bina  boş  kalacak,  biz  farklı  yolların  insanı  olacağız.  Ama  inanıyorum  ki,  ne  zaman gözlerimi   kapasam  o  sesler,  o  gülüşler,  o  anılar  hep  yanımda  olacak. Bir bina düşünün. Işıkları sönse bile, yaşananlarla yolunuzu aydınlatıyor o bina . Işıltısı duvarlarda değil, seslerde, sarılmalarda, bakışlarda gizli. Sadece 10 ayda, arkadaşlığın süreyle değil kalple ölçüldüğünü kanıtlayan insanlar var içinde.  Çok değil sadece 10 ay önce tanışsak da hepsi hayatımın merkezine yerleşti. Belki fark etmiyorlar ama mental olarak yorucu bir okul gününün sonunda oraya gitmek iyileştiriyor. Okulda hissettiğimin aksine onlarla olmak iyi hissettiriyor. Sözde 4 yıldır arkadaş olduğum insanlardan göremediğim desteği, burada birkaç ayda buldum. Belki yaşadığımız zorlu...

"Nasıl bi kere bile karşılaşmayız? Bu tozlu ve dar şehirde"                                          - Kalben/Düşünürüm bekliyorum seni günler geçiyor aylar geçiyor  ama sen gelmiyorsun sevgili olurda bir gün karşılaşırsak bu tozlu şehirde  göz göze gelirsek bir durakta beklerken ne sen sorarsın "nasılsın?" diye ne ben dönerim eski hikayelere

  nereye baksam sen bazen bir şarkıda bazen bir kitapta bazense bir rüyada kavuşuyorum seninle bütün çıkmaz sokaklarım  sana çıkıyor aslında ne zaman senin özlesem hayalin beliriyor aklımda 

Hıdırellez dileğim olsan sayfalarca seni anlatsam  gelir misin bana bulur musun beni çok bencil bir istek mi bu yoksa varsın bencil olsun bir kere de kendim için  dileyeyim dileklerimi kimseye hesap vermeden, sadece kendim için

 kendim için diliyorum bu sefer varsın bencil olsun bir kere de kendim için adım atayım içimden geldiği gibi varsın anlamasınlar  varsın yargılasınlar ben artık kendimi seçiyorum başkalarının hayali olmaktan kendi gerçeğim olmaya dönüyorum