"Nasıl bi kere bile karşılaşmayız? Bu tozlu ve dar şehirde" - Kalben/Düşünürüm bekliyorum seni günler geçiyor aylar geçiyor ama sen gelmiyorsun sevgili olurda bir gün karşılaşırsak bu tozlu şehirde göz göze gelirsek bir durakta beklerken ne sen sorarsın "nasılsın?" diye ne ben dönerim eski hikayelere
Hıdırellez dileğim olsan sayfalarca seni anlatsam gelir misin bana bulur musun beni çok bencil bir istek mi bu yoksa varsın bencil olsun bir kere de kendim için dileyeyim dileklerimi kimseye hesap vermeden, sadece kendim için
Bilirim gülersek beraber, hepsi çözülür.-Nilipek/Beraber Belki bir gün bu bina boş kalacak, biz farklı yolların insanı olacağız. Ama inanıyorum ki, ne zaman gözlerimi kapasam o sesler, o gülüşler, o anılar hep yanımda olacak. Bir bina düşünün. Işıkları sönse bile, yaşananlarla yolunuzu aydınlatıyor o bina . Işıltısı duvarlarda değil, seslerde, sarılmalarda, bakışlarda gizli. Sadece 10 ayda, arkadaşlığın süreyle değil kalple ölçüldüğünü kanıtlayan insanlar var içinde. Çok değil sadece 10 ay önce tanışsak da hepsi hayatımın merkezine yerleşti. Belki fark etmiyorlar ama mental olarak yorucu bir okul gününün sonunda oraya gitmek iyileştiriyor. Okulda hissettiğimin aksine onlarla olmak iyi hissettiriyor. Sözde 4 yıldır arkadaş olduğum insanlardan göremediğim desteği, burada birkaç ayda buldum. Belki yaşadığımız zorlu...
Comments
Post a Comment